Fietsen in Castilla y Leon

Deze autonome Spaanse regio in het noordwesten van het land is ruim drie keer groter dan België, maar wel met slechts 2,4 miljoen inwoners. Ooit het centrum van de Spaanse macht tot het koninklijk hof in 1561 verhuisde naar Madrid. Gebleven zijn tal van levendige herinneringen aan die glorietijd. Met historische steden zoals Burgos, Leon en de befaamde universiteitsstad Salamanca.

Het landschap kenmerkt zich door een enorme hoogvlakte, op 600 tot 800 meter boven zeeniveau, omringd door bergen. En door dat landschap kruisen een hele reeks langeafstandsroutes. Zowel voor fietsers als voor wandelaars. Met natuurlijk als meest bekende de St. Jacobsroute naar Santiago de Compostella.

Uitvalsbasis Barruelo de Santullan

‍

‍

Wat ons meteen opvalt is de rust, de leegte. Uren, zelfs een dag kunnen wandelen of fietsen zonder iemand buiten je eigen gezelschap tegen te komen. Zelfs in de auto heb je soms het idee dat je de enige op de weg bent. Het wegennet in Castilla y Leon is overigens uitstekend. Moet ik er wel bij zeggen dat wij er half oktober zijn. Veel huizen in de dorpen op het platteland zijn ook niet echt verlaten, maar doen nu meer dienst als familievakantiehuis. Dankzij een fantastische tip komen we terecht in het voormalige mijnwerkersdorpje Barruelo de Santullan, een ‘oase’ in een heuvelachtige omgeving. Zo’n 100 km ten zuiden van de kustplaats Santander.

‍

Avonturas y Avonturas

‍

Daar bevindt zich het outdoorbedrijf Aventuras y Avonturas van Chechu de Castro met als hoofdkantoor het voormalige stationsgebouw. Maar treinen rijden hier allang niet meer. ‘Ooit was dit één van de rijkste dorpen van Spanje’, zegt hij. ‘Onze glorietijd was vooral tussen 1940 en 1970. Toen floreerden onze mijnbouw enorm en telde het dorp zo’n 12 duizend inwoners. Daar zijn er nu nog zo’n duizend van over’. Hij is met zijn familie gebleven. ‘Mijn voorvader kwam hier in 1857, ik ben de 4e generatie. Aanvankelijk zat mijn familie in de verkoop van meubels, huishoudelijke apparaten en kleding. In 1993 ben ik met mijn outdoor activiteiten begonnen. Dat gaat het hele jaar door’.

Montana Palentina

Hij leidt mij door een kolossale hal naast het stationsgebouw. Ik zie een hele reeks mountainbikes, kano’s en ook een stuk of acht 4-wheel drives staan. Verderop in de hal bevinden zich nog ski’s, sneeuwschoenen en boogschietmateriaal. Alles ziet er zeer goed onderhouden uit. Ongetwijfeld ook dankzij de eigen werkplaats die zeer professioneel oogt. Ik ben echt onder de indruk. In zo’n verlaten dorp waar de meeste huizen leeg staan verwacht je niet zo’n mooi bedrijf. ‘Voor 50 duizend euro kan je hier nog een prima huis kopen’, lacht hij. Grote aantrekkingskracht is natuurlijk wel de directe omgeving, het 60 bij 30 km grote natuurpark Montana Palentina. ‘Het is nu rustig’, zegt Chechu, ‘het is tenslotte oktober, maar tijdens de zomermaanden kan het hier gezellig druk zijn. Dan heb ik op mijn terras wel zo’n 180 gasten voor de lunch’.

Negen fietsroutes  200 km plus

‍

Het is tijd om te doen waarvoor we zijn gekomen: mountainbiken. Vanaf hier vertrekt de 490 km lange mijnroute. Er zijn in Castilla y Leon maar liefst 9 fietsroutes die langer zijn dan 200 km. Voor ons is dat nu even te ver, wij willen graag de omgeving zien en huren Jaime, de zoon van Chechu, in als gids. We verwennen onszelf met elektrische mountainbikes. De gravelwegen fietsen prettig, soms is het uitkijken voor grote keien. We volgen Jaime over grasheuvels waar niet echt een weg valt te ontdekken en steken op de juiste plek een beekje over. Dat is het voordeel van een gids, hij weet dat het kan. Onderweg fietsen we ook langs loslopende paarden en koeien. Bij een berghut waar we water drinken uit een bron, wijst Jaime op een paadje dat volgens hem beren vaak gebruiken om bij deze bron te komen. In het natuurpark lopen er nog 250 rond, zegt hij. Bij zonsopgang en -ondergang organiseert hij zelfs berenobservaties. Hij kent hun leefgebied, maar zorgt er wel voor dat de afstand tussen zijn groepje en de beren minimaal 200 meter is.

‍

‍

Spoorwegmaaltijd

Terug bij het voormalige stationsgebouw heeft de vrouw van Chechu een traditionele warme spoorwegmaaltijd klaargemaakt. Hij spreekt wat Frans, zijn zoon redt zich met Engels. Te weinig echter voor een vlotte communicatie. Google Translate is dan een geweldige uitkomst. Beiden spreken op hun smartphone in wat ze willen zeggen en vervolgens luisteren wij naar een aardige Engelstalige dame. De maaltijd van aardappelen en vlees is klaargemaakt in een originele spoorkookpot die vroeger op de hete kolen werd gelegd van de stoomtrein.

Stoer toeren met de 4-wheel drive

‍

‍

Het is het einde van de middag en Chechu stelt voor om nog een spectaculair toertje te gaan maken met zijn 4-wheel drive, één van de attracties die hij aanbiedt. Na een kwartier rijden in het heuvelachtige landschap ben ik al verdwaald, maar ik zie duidelijk dat Chechu vergroeid is met zijn omgeving. Hij kent elke hobbel in het landschap. Toch heeft hij wel iets van de wereld gezien. Hij is namelijk ook nog skileraar en hij begeleidt groepen wintersporters. Hij schat dat hij minstens in 200 skiresorts is geweest. Twee maanden na ons bezoek vertrekt hij naar Japan om te gaan skiën. Enkel om te skiën. Tokyo of Osaka hoeft hij niet te zien. Hij is op en top een bergmens.

Las Loras Global Unesco Geopark

‍

‍

De volgende dag haalt Chechu ons op om een klein stukje van het immense Las Loras Global Unesco Geopark te zien. Het omvat een deel van de provincies Palencia en Burgos. Een karstlandschap met rivierkloven en ontelbare watervallen. Imponerend om te zien. We hebben nu te weinig tijd, maar door het gebied lopen talloze avontuurlijke wandel- en fietsroutes. Voor ons is het in elk geval een fotogenieke kennismaking.

Paleisachtige parador lunch in Leon

‍

‍

We rijden met vader en zoon naar de stad Leon, een tussenstop op weg naar Sanabria, een gebied dat grenst aan de Spaanse regio Gallicië (met Santiago de Compostella) en Portugal. Hoe dichter wij bij Leon komen, hoe drukker het op de weg wordt. Zelfs voor ons is het na twee dagen ‘verkeersrust’ even wennen aan al dat verkeer. Ik zie dat Chechu niet op zijn gemak is. Hij rijdt in de stad ook enkele keren verkeerd. Dit is duidelijk niet zijn wereld. Gelukkig vinden we wel snel een parking. Bovendien niet ver weg van het architecturale hoogtepunt van de stad: de gotische kathedraal, die we vanzelfsprekend even bezoeken. Om de sfeer op te snuiven wandelen we nog wat door de straatjes in het centrum. Vervolgens wacht ons in Leon nog een hoogtepunt: onze lunch in de  parador Hostal De San Marcos. Het immense gebouw was oorspronkelijk een klooster uit de 16e eeuw met gedeeltes die uit de 12e eeuw dateren. Het heeft een paleisachtige uitstraling en is ongetwijfeld één van de mooiste paradors van Spanje. Voor de niet-gasten is een klein gedeelte toegankelijk, waaronder de binnenkoer, het museum en gelukkig ook de bar en het restaurant. Absoluut een aanrader.

Porto Mountain Ranges Natural Park

‍

‍

Onze parador, waar we overnachten, bevindt zich op fietsafstand van het schilderachtige, middeleeuwse stadje Puebla de Sanabria. Daar gaan we morgenavond eten in de Royal Inn. Maar eerst moet er vanzelfsprekend gefietst worden. Dat doen we in de Porto Mountain Ranges Natural Park en rond het Meer van Sanabria. Het parkoers is wel een stuk uitdagender vergeleken met de routes in Montana Palentina. Veel meer grote keien, die bovendien glibberig zijn omdat het afgelopen nacht heeft geregend. Met veel meer concentratie rij ik naar boven en vooral naar beneden. Techniek en ervaring komen nu heel goed van pas. Boeiend en prachtig. We genieten echt.

‍

‍

Varen op de machtige Duero

Tijdens ons verblijf zijn we heel wat beekjes en riviertjes tegengekomen en Chechu zei dan altijd lachend dat al het water voer was voor de Duero. Deze machtige 897 km lange rivier loopt dwars door Castilla y Leon, ‘tekent’ bij binnenkomst in Portugal een kilometer of 80 de grens en buigt vervolgens af naar de Portugese kust om daar in de buurt van Porto zijn water te lozen in de Atlantische Oceaan. De naam Duero hebben we nu zo vaak gehoord, dat we hem nu ook wel eens willen zien. We rijden er via Zamora naar toe. Chechu kent daar een bedrijf dat boottochtjes organiseert: Zamora Natural Ecoturismo. Een mooi slot van deze kennismaking met Castilla y Leon.

‍

‍

INFO

Websites: spain.info // turismocastillayleon.com // aventurasyavonturas.com // zamoranatural.com

Wij hebben overnacht in de paradors Cervera de Pisuerga en Puebla de Sanabria. Info via de website parador.es

‍