Eeuwenoude Zwitserse sneeuwsfeer van Val d’Anniviers

Met spanning kijk ik toe hoe gids Albert mijn glas vult uit een wijnvat van 1886. Zelden heb ik met zoveel eerbied een glas aan mijn lippen gezet. Ook al weet ik dat ik maar enkele druppels wijn op mijn tong krijg van de wijnoogst van ruim 130 jaar geleden. We zijn in de wijnkelder van Maison de Bourgeoisie in het schilderachtige bergdorp Grimentz. Het overgrote deel van de zonverweerde houten huizen hier dateert uit de 16e en 17e eeuw. Wat een voorrecht om hier te mogen skiën. Overdag op de pistes van Grimentz en Zinal en ’s avonds lekker uit eten gaan in dit wondermooie kader. Het restaurant van Hotel de Moiry wordt al generaties lang uitgebaat door de familie Salamin. Een zaak met tradities. Zo smelt een bediende onze raclette bij het grote houtvuur van de open haard. En er gaat op deze reis een grote wens van mij in vervulling: overmorgen overnachten we in St. Luc in Hotel Weisshorn, een hotel uit 1882 dat letterlijk op eenzame hoogte ligt.

Zwitsers wit kleurt anders

Welkom in Val d’Anniviers in het kanton Valais, gelegen in het zuidwesten van Zwitserland. Dit dal begint bij Sierre en loopt op de kaart bijna loodrecht richting Italië. We komen hier redelijk veel Belgen tegen. Wanneer ik landgenoten aanspreek, blijkt eens te meer hou trouw de Belgische wintersporter is die voor Zwitserland kiest. Reacties van: ‘we komen hier al 10 jaar’, zijn talrijk. Een nog niet eens zo oud echtpaar vierde zelfs haar 30-ste Zwitserse wintersportvakantie. ‘Het is de sfeer hè’, zeggen ze. ‘De sneeuw is misschien overal wit, maar in het Zwitserse kader kleurt het toch anders. Wij komen hier volledig tot rust’.

Sneeuwkantoor

Maar voor we swingend de pistes afgaan, moet er gewerkt worden. Even buiten Zinal maken we kennis met Pascale. Zij is onze sneeuwschoen-wandelgids vandaag. Op het programma staat een fikse natuurwandeling van zeker 8 km door een onbewoond dal naar een ijs-grot van de Zinal gletsjer. Pascale vertelt dat zij 10 jaar journaliste is geweest bij een dagblad in Genève toen zij besloot haar leven een andere wending te geven. Ver van de hectiek van haar oorspronkelijke droombaan. Met haar skistok zwaait zij om zich heen in het witte landschap en zegt zeer tevreden: ‘Dit is nu mijn kantoor’. Het is ongeveer 3 uur wandelen naar de grot. Op de heenweg gaat dat wel grotendeels over een aangestampt sneeuw-pad. Gelukkig maar, want we stijgen van 1600 naar 2100 meter. Ik moet er niet aan denken om dat te moeten doen over een maagdelijke witte sneeuwdeken. Als je omhoog gaat en voortdurend wegzakt in de sneeuw wordt er wel een aanslag op je liefde voor de natuur gepleegd. Op de terugweg banen we wel onze eigen route. Dat is ook leuk. Af en toe glijden we op ons achterwerk naar beneden.

Koeiengevechten

Op onze tocht naar de ijsgrot komen we maar 5 andere sneeuwschoenwandelaars tegen. Heerlijk die rust. We wandelen flink door en houden slechts korte rustpauzes. Zelf heb ik altijd de truc om mijn pauzes wat te verlengen door foto’s te nemen. Bovendien vind ik het ook fijner om een beetje los van de groep te lopen. Je geniet zo meer van de natuur. Pascale wijst ons op bevroren watervallen. Via enkele watervallen is het zelfs mogelijk om in verlaten kopermijnen te komen. Ze heeft ook nog een mooi verhaal over de d’Herens koeien, die hier zomers komen grazen. Zwarte koeien met grote horens. Zodra ze de stal verlaten breken er op de bergweiden enorme gevechten uit tot duidelijk is wie de sterkste is. Voor de boeren is dat de koningin. Er vallen nog net geen doden, de verliezers kiezen op tijd het hazenpad. Blijkbaar is het ook nog een mooi schouwspel want begin mei wordt er een heus tornooi georganiseerd tussen de d’Herens koeien uit Chamonix, Valais en het Italiaanse Aosta. Vandaag komen we natuurlijk geen koeien tegen, maar ook geen berggeiten – en dat had wel gekund.

Kaasfondue in ijsgrot

De enorme ijs-grot bereiken we rond lunchtijd. En daar is rekening mee gehouden. Pascale heeft kaasfondue meegenomen. Dat wil zeggen een flinke zak voorbereide fonduekaas. Een combinatie van Vacherin en Gruyère kaas. Ter plaatse maken we het klaar. Er moet flink geroerd worden in de pan om de juiste fondue te krijgen. Na zo’n inspannende tocht, waarbij de armen natuurlijk ook het nodige werk hebben verzet, is dat nog een hele krachttoer. En een Zwitsers fondue is natuurlijk niet af zonder gedroogd vlees. Ook daar is voor gezorgd. Op een grote schaal liggen stukjes lam, bereid met mint, en hert, bereid met bramen. Pascale waarschuwt ons om onze drinkbus niet te vullen met gletsjerwater. Er kan salmonella inzitten, zegt zij. Zij heeft het eens meegemaakt met een groep Fransen die hun pastis hadden aangelengd met gletsjerwater. ‘Die zijn daarna ongelooflijk ziek geworden’, vertelt zij. Gelukkig heb ik zelf, verdeeld over twee veldflessen, anderhalve liter water meegenomen.

Zinal is zomers ook de uitvalsbasis voor bergbeklimmers. Zij hebben de keus tussen de Weisshorn (4505 m), Zinal Rothorn (4221 m), Obergabelhorn (4053 m), Dent-Blanche (4357 m) en de Bishorn 4153 m). Deze bergpieken worden samen ook wel de keizerlijke kroon genoemd.

Sneeuwzeker

Het skigebied van Grimentz is in 2014 samengevoegd met dat van Zinal. Samen goed voor zo’n 100 km pistes en heel veel tevreden gezichten van de wintersporters die al jaren naar deze oorden komen. Zoals Jacques en Irma uit Antwerpen. Zij kent Grimentz al uit de tijd dat ze met haar ouders meeging op wintersport. ‘Het is een beetje thuiskomen’, zegt ze, terwijl wij een drankje drinken aan de bar van Hotel Alpina, gelegen aan de rand van de historische dorpskern en tegenover de skigondel. Jacques voegt daar aan toe: ‘Het is een sneeuwzeker gebied. Grimentz ligt op 1570 meter en Zinal geloof ik nog 100 meter hoger. De liften gaan tot bijna 3000 meter. Van de ski-top Bela-Tola heb je een prachtig uitzicht over Val d’Anniviers en het Rhônedal. Het is een domein voor elk niveau, je kunt hier prima leren skiën en er vervolgens van profiteren dat de meeste pistes overwegend rood zijn gekleurd. Gevorderden, en daar reken ik mijzelf ook toe, zullen zich hier niet gauw vervelen. Voor mij is het al mijn zevende jaar en wij hebben al geboekt voor volgend jaar’. Zomers is Irma hier ook al geweest. ‘Dan is het dorp nog mooier’, zegt zij. ‘Aan alle huizen hangen dan bloembakken met vuurrode geraniums’.

Die avond drink ik mijn glas wijn in Maison de Bourgeoisie, een historisch huis uit 1550. Er staan 8 grote vaten van larikshout, in 4 daarvan wordt de zogenaamde witte gletsjerwijn bewaard. Elk jaar mag uit het oudste vat maar 10 procent van de inhoud getapt worden. Vervolgens vult men het vat weer aan met wijn van een latere oogst. De wijn van 1886 verdwijnt op die manier nooit helemaal. De smaak doet mij trouwens nog het meest aan sherry denken.

Drie skidomeinen – Eén skipas

Val d’Anniviers omvat 3 skidomeinen. Naast Grimentz-Zinal zijn dat St. Luc-Chandolin en Vercorin. Samen goed voor ruim 200 km pistes. Met één skipas kun je ze allemaal ontdekken. Voor St. Luc-Chandolin doen we dat vanuit een heel bijzondere accommodatie: Hotel Weisshorn. Vanaf 2337 meter kijk ik uit de eetzaal naar het 700 meter lager gelegen wintersport St. Luc. Tussen de lichtjes van dat dorp en Hotel Weisshorn alleen maar een witte wereld. Het hotel telt slechts een 30-tal eenvoudige kamers met op elk van de 3 verdiepingen enkele gemeenschappelijke badkamers, maar dat laatste neem je graag voor lief als je gevoelig bent voor sfeer. Het voelt ook meer aan als een groot familiaal landhuis dan een hotel. Vanuit hier kun je zowel fantastische sneeuwwandelingen maken als gaan skiën. Alleen terugkomen is met je ski’s niet zo eenvoudig. Daarom haalt een snowcat van het hotel haar gasten op een gemakkelijk bereikbaar punt op.Een bijzondere attractie tussen de pistes is de uiterst professionele sterrenkijker in de Observatoire François-Xavier Bagnoud. Op bepaalde tijdstippen toegankelijk voor wintersporters.

Voor verdere informatie: Brussel-Grimentz 778 km. Swiss vliegt 6 keer per week Brussel-Zürich (www.swiss.com). Trein Zürich Airport-Sierre. Info voordeelpassen openbaar vervoer www.SwissTravelSystem.com. Andere websites: MySwitzerland.com, valais.ch en valdanniviers.ch